با م حرف میزدم در مورد مدرسه ای که سر کوچه ی من هست. بهش میگفتم فکر کنم مدرسه ی حسابی باشه. اون میگه اما مدرسه های حسابی اینجا لزوما خروجیشون خوب نیست، لزوما دانش آموزاش بعدا دانشگاه خوب نمیرن. منظورش اینه که لزوما مثلا آکسفورد و کمبریج و یو سی ال و این تیپ دانشگاه ها نمیرن. منظورش اینه که لزوما اتم نمیشکافند، لزوما خروجی های این مدرسه ها آپولو هوا نمیکنند, لزوما خروجی های این دانشگاه ها وزیر و وکیل نمیشند! ... دلم میگیره از این نگاه. ... انگار تنها سنگ محک برای خروجی خوب یک مدرسه همین چیزاست. اگه اینا بود که ایران الان گل و بلبل بود. کم داریم بچه شریفی و تهرانی که مخ اند؟ .. سعی مکینم توضیح بدم اگه خروجی بک مدرسه بچه هایی صیقل داده شده باشند، یعنی اون مدرسه کارش رو خوب انجام داده. اگه خروجی یک مدرسه آدم های بهتری باشند. آدم های سالم تری باشند. دروغ کمتر بگند. منظم تر باشند. بلد باشند چه جوری زندگی کنند. خودشون رو بشناسند. .... شاید نتونم فکر هام رو واژه کنم، اما میدونم امیدی هم نیست که م در این باره تغییر کنه.