چشمانی تر، صدایی گرفته و افکاری مغشوش؛

نومید

لبخندی به پهنای صورت، مژه های عاریه و خنده های مکرر؛

صورتکی شاد

چنان هستیم و

چنین می نماییم؛

بازیگرانی چیره دست که

در جشنواره ها رای می دهیم به شاگردانمان

روزهای بلند غم اندود

شبهای کوتاه بی رویا

..

و من پیوسته تو را در قامت ساقی تصویر میکنم

از هیچ تصویر می سازم، می دانم